Het Raadsel van Franka B2

In deze aparte B-serie gaan we wat meer in op bijzonderheden die de moeite waard zijn om beter bekeken te worden. Nu eens niet zaken die niet kloppen, maar die juist heel erg kloppen. In deze aflevering:

Bars Belevenissen

Bars beleeft in de verhalen vaak kleine avonturen in de marge. Daarin is hij te vergelijken met beroemde collega's zoals Idéfix en Bobbie. Als je een Franka-album uit hebt, kun je rustig weer van voren af aan beginnen om te volgen, wat Bars eigenlijk allemaal mee gemaakt heeft, en dan krijg je voor hetzelfde geld er een compleet nieuw verhaal bij. Deze rubriek gaat over deze tweede hoofdpersoon.

Omdat Bars voortdurend iets beleeft, is het ondoenlijk om al zijn avonturen op te sommen. We halen hier dus alleen de meest frappante naar de voorgrond.

Verder valt het op dat wat hem overkomt globaal in drie categorieen is onder te verdelen: eten, luieren en zich bezeren. Daarnaast is aan zijn gelaatsuitdrukking vaak te zien hoe hij over een bepaalde situatie denkt. En dat alles speelt zich in de marge af.

Historie

Eigenlijk praten we over kleine Bars, die pas in het 3e verhaal (De Terugkeer van de Noorderzon) binnenkwam als zoon van grote Bars, de hond van de commissaris. Deze wisseling van de wacht hebben we te danken aan het feit dat de strip oorspronkelijk bedoeld was als wederwaardigheden van het gehele team van het Misdaadmuseum. Zoals bekend bleek Franka van deze club bovenmatig populair en verdwenen de anderen (inclusief de commissaris) naar de achtergrond.

Voor het tekenen zijn honden als bijfiguren heel erg leuk, maar je kan de oude Bars niet zomaar weghalen bij zijn trouwe baas, dus koos Henk Kuijpers voor de oplossing van een nest jongen (zie 2.1.2 en 3), waar Franka er blijkbaar een van overneemt, die ook Bars heet. Op het plaatje is het degene die het telefoonboek aan het slopen is. Een ander exemplaar genaamd Boris hangt aan de commissaris zijn broekspijp.

Die overname gaat overigens vrij geruisloos. Aan het begin van het verhaal gaan beide Barsen mee naar Oceanaqua. Bij aankomst vernemen we in de drukte dat deze pup voor Franka is bestemd (zie 5.1.1).

Vrij lang spelen vader en zoon een even belangrijke rol. Pas op plaat 26 neemt kleine Bars de hoofdrol, als hij aan boord van het vliegtuig in Franka's tas blijkt te liggen pitten met een buik rond van de koekjes. Aan het eind van het boek meldt Franka nog per telefoon aan de commissaris dat met kleine Bars alles prima is, en daarmee blijft hij gewoon verder zonder er nog woorden aan vuil te maken bij haar.

Enkele fraaie geschiedenissen

• In De Terugkeer van de Noorderzon vinden we een prachtige "running gag" over koekjes, starring de oude en de jonge Bars. Het begint op 21.1.4, waar oude Bars met zijn poten tegen de tafel staat en verlekkerd naar een schaal met koekjes kijkt. Beide Barsen kijken likkebaardend omhoog als de vrouw van de commissaris op 21.2.2 met het blad waar de koekjes op staan, aan komt lopen. Op de volgende pagina krijgt grote Bars op 22.2.1 wel een koekje en snakt kleine Bars (ook op het daaropvolgende plaatje) naar de schaal. De geur wordt hem op 22.3.3 te machtig, dus in 22.4.2 t/m 4 rukt-ie het kleed met schaal en al van de tafel en gaat er met de koekjes vandoor. Het leuke is bovendien dat de schateruitbarsting van Argos Attak zowel kan terugslaan op dit incident, als op wat Franka vlak daarvoor voorstelt. Hij roept uit: "Hahaha! Zo moet het ook, geen halve maatregelen ...".
• In De Tanden van de Draak komen Franka, Ava en Bars op plaat 33 in Venetië aan. Omdat Bars in Londen de hele tijd in quarantaine heeft gezeten en vervolgens in het vliegtuig naar Italië ook al niet veel bewegingsvrijheid heeft genoten, is hij uitgelaten. We zien dat al aan de enthousiaste manier waarop hij in 33.2.1 verlekkerd kwispelt naar een slager met een varken op zijn rug. Gelijk daarna beleeft hij een klein avontuur in de marge als hij op 33.2.2 op een kat af vliegt. In 33.3.1 is aan zijn verschrikte blik en gehavende kop te zien dat de kat hier waarschijnlijk niet van gediend was.
• In Gangsterfilm loopt er een "running gag" met Bars van plaat 4 tot en met 8, waar Bars de hele tijd in de auto door elkaar gehusseld wordt. Het begint op de passagiersplaats op 4.3.2 en gaat bij elke keer optrekken en remmen door tot hij er eindelijk in 8.1.2 uit mag.
  
• Iets verderop in dat boek beleeft Bars een geheel eigen parallelverhaal met een gebraden kip. Hoewel de lezer op 17.1.3 nog niet kan weten waar hij nou zijn zinnen op zet, en ook in 17.2.1 nog niet kan zien wat er onder de tafel gebeurt, blijkt op het volgende plaatje, dat Bars een kip gejat heeft! Deze kip is nog in 17.3.2 te zien en op 18.1.1 ligt Bars er in de auto heerlijk op te kluiven. Ook op 19.3.3 is hier nog iets van te zien, maar dan is het lekkers waarschijnlijk op, want op 21.4.5 en 6 scheurt Franka weer genadeloos weg en komt Bars wederom onzacht op zijn achterste terecht. Einde kipverhaal.
  
• Uit nog steeds hetzelfde boek komt nog een fraaie "sequence". Op 24.4.2 zien we dat Franka en Gloria onder het luik van een HotDog-stand hebben staan schuilen. Bars huppelt niets vermoedend in het zicht van een bewaker, die met een joekel van een hond om het hoekje staat. Als ze achter Bars aan gaan, knalt de hond op een draaibord met de tekst "Fire Chief, the hottest dog in town" en krijgt het baasje het bord Surprise Menu op zijn hoofd. Een prachtig mini Bars-verhaaltje.
• Zoals wel duidelijk is, is Bars altijd in voor een lekker hapje. Kijk maar eens naar de omslag van Technicolor Wide Screen, waar hij de onbewaakte scooter van een pizzakoerier plundert.
• Als het in het begin van De Vlucht van de Atlantis heel erg warm is, zien we Bars op 2.3.1 over een poster van een snackbar lopen met reclame voor HOTDOGS. Nou, deze hond voelt zich ook zeer heet!
• Een onsterfelijke confrontatie met een ander lid van het dierenrijk vinden we eveneens in De Vlucht van de Atlantis op plaat 40 strook 1. Op de schouder van Bill Bucks zit een bijzonder aggressieve papagaai, die gelijk duidelijk wil maken wie hier de baas is. Op heel subtiele wijze smoort Franka deze schreeuwlelijk bijna onmerkbaar de mond door met een achteloos gebaar een plastic kratje over het beest te laten vallen. Schitterend!

Hiermee is het verhaal nog lang niet afgelopen, maar voorlopig laat ik het hier even bij.

© Martin Hooymans / Henk Kuijpers
Terug naar Het Raadsel van Franka (inleiding)
Terug naar Onze homepage
Schrijf iets in het gastenboek of mail naar Martin Hooymans